• W badaniu „martwicy krwotocznej” guzów wytwarzanych przez endotoksyny stwierdzono, że surowica myszy zakażonych Bacillus Calmette-Guerin (BCG) leczonych endotoksyną zawiera substancję (czynnik martwicy nowotworu; TNF), która naśladuje martwicze działanie endotoksyny samo. Surowica TNF-dodatnia jest tak samo skuteczna jak sama endotoksyna w wywoływaniu martwicy mięsaka Meth A i innych przeszczepionych guzów.
  • Różnorodne testy wskazują, że TNF nie jest resztkową endotoksyną, ale czynnikiem uwalnianym z komórek gospodarza, prawdopodobnie makrofagów, przez endotoksynę. Corynebacteria i Zymosan , które podobnie jak BCG indukują rozrost układu siateczkowo-śródbłonkowego, mogą zastępować BCG w stymulacji myszy do uwalniania TNF przez endotoksynę. TNF jest toksyczny in vitro dla dwóch linii komórek nowotworowych; nie jest toksyczny dla hodowli zarodków myszy. Proponujemy, że TNF pośredniczy w martwicy nowotworu wywołanej endotoksyną i może być odpowiedzialny za tłumienie transformowanych komórek przez aktywowane makrofagi.

Repertuar rozpoznawania wzorców patogenów przez wrodzony układ odpornościowy jest określony przez współpracę między receptorami Toll-podobnymi.

  1. Wykazano, że receptory Toll-podobne (TLR) uczestniczą w rozpoznawaniu patogenów przez wrodzony układ odpornościowy, ale nie jest jasne, w jaki sposób ograniczona rodzina receptorów ma zdolność rozpoznawania szerokiego spektrum znanych bodźców TLR. Donosimy tutaj, że dwaj członkowie rodziny TLR, TLR2 i TLR6, wspólnie koordynują aktywację makrofagów przez bakterie Gram-dodatnie i cząsteczkę ściany komórkowej drożdży,  zymosan . Zarówno TLR6, jak i TLR2 są rekrutowane do fagosomu makrofagów, gdzie rozpoznają peptydoglikan, składnik patogenu Gram-dodatniego.
  2. Natomiast TLR2 rozpoznaje inny składnik, lipopeptyd bakteryjny, bez TLR6. Wymóg współpracy TLR jest poparty odkryciem, że TLR2 potrzebuje partnera do aktywacji wytwarzania czynnika martwicy nowotworu alfa w makrofagach. Dimeryzacja domeny cytoplazmatycznej TLR2 nie indukuje wytwarzania czynnika martwicy nowotworu alfa w makrofagach, podczas gdy podobna dimeryzacja domeny cytoplazmatycznej TLR4 tak.
  3. Pokazujemy, że domena cytoplazmatyczna TLR2 może tworzyć pary funkcjonalne z TLR6 lub TLR1, a ta interakcja prowadzi do indukcji cytokin. Zatem ogony cytoplazmatyczne TLR nie są funkcjonalnie równoważne, przy czym niektóre TLR wymagają złożenia w kompleksy heteromeryczne, podczas gdy inne są aktywne jako kompleksy homomeryczne.
  4. Na koniec pokazujemy, że TLR6, TLR2 i TLR1 są rekrutowane do fagosomów makrofagów, które zawierają erytrocyty pokryte IgG, które nie wykazują składników drobnoustrojowych. Dane sugerują, że TLR pobiera próbki zawartości fagosomu niezależnie od natury zawartości i mogą ustanowić kombinatoryczny repertuar do rozróżniania dużej liczby wzorców molekularnych związanych z patogenami występujących w przyrodzie.

Wspólna indukcja odpowiedzi zapalnych przez dektynę-1 i receptor Toll-podobny 2.

  1. Receptory Toll-podobne (TLR) pośredniczą w rozpoznawaniu szerokiej gamy produktów drobnoustrojów, w tym lipopolisacharydów, lipoprotein, flageliny i bakteryjnego DNA, a sygnalizacja przez TLR prowadzi do wytwarzania mediatorów zapalnych.
  2. Oprócz receptorów TLR zaproponowano, że wiele innych receptorów powierzchniowych uczestniczy w odporności wrodzonej i rozpoznawaniu drobnoustrojów, a sygnalizacja przez niektóre z tych receptorów prawdopodobnie współpracuje z sygnalizacją TLR w definiowaniu odpowiedzi zapalnych. W tym raporcie zbadaliśmy, jak dektyna-1, receptor rodziny lektyn dla beta-glukanów, współpracuje z TLR w rozpoznawaniu drobnoustrojów. Dectyna-1, która jest wyrażana na niskich poziomach na makrofagach i wysokich na komórkach dendrytycznych, zawiera motyw sygnalizacyjny przypominający motyw aktywacyjny immunoreceptora na bazie tyrozyny, który po aktywacji ulega fosforylacji tyrozyny.
  3. Receptor jest rekrutowany do fagosomów zawierających  cząstki zymosanu  , ale nie do fagosomów zawierających cząstki opsonizowanej immunoglobuliny G. Ekspresja dektyny-1 wzmaga aktywację czynnika jądrowego kappa B za pośrednictwem TLR przez cząstki zawierające beta-glukan, aw makrofagach i komórkach dendrytycznych dektyna-1 i TLR działają synergistycznie w pośredniczeniu w wytwarzaniu cytokin, takich jak interleukina 12 i czynnik martwicy nowotworu alfa.
  4. Dodatkowo, dektyna-1 wyzwala wytwarzanie reaktywnych form tlenu, reakcję zapalną, która jest stymulowana przez aktywację TLR. Dane pokazują, że wspólne rozpoznawanie różnych składników drobnoustrojów przez różne klasy receptorów wrodzonej odporności ma kluczowe znaczenie w kierowaniu odpowiedziami zapalnymi.

Resolvin E1 i protectin D1 aktywują programy rozwiązywania stanów zapalnych.

  • Ustąpienie ostrego zapalenia jest aktywnym procesem niezbędnym dla odpowiednich odpowiedzi gospodarza, ochrony tkanek i powrotu do homeostazy. Podczas rozdzielania specyficzne mediatory pochodzące z wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 są generowane w rozdzielających wysiękach, w tym resolwina E1 (RvE1) i protektyna D1 (PD1). Dlatego ważne jest, aby wskazać konkretne działania RvE1 i PD1 w regulacji rozdzielczości tkanek.
  • W tym miejscu donosimy, że RvE1 i PD1 w ilościach nanogramowych sprzyjają usuwaniu fagocytów podczas ostrego zapalenia poprzez regulację naciekania leukocytów, zwiększenie wchłaniania przez makrofagi apoptotycznych neutrofili wielojądrzastych in vivo i in vitro oraz zwiększenie pojawiania się fagocytów niosących pochłonięty  zymosan  w węzłach chłonnych i śledzionie. Na tym terenie tkankowym hamowanie cyklooksygenazy lub lipooksygenazy – enzymów kluczowych w generowaniu czasowym zarówno prozapalnych, jak i pro-rozdzielczych mediatorów – spowodowało „deficyt rozdzielczości”, który został uratowany przez RvE1, PD1 lub wyzwalany aspiryną analog lipoksyny A4.
  • Zidentyfikowano również nowe szlaki rozdzielania, które obejmują fagocyty przemierzające okołowęzłową tkankę tłuszczową i nieapoptotyczne neutrofile wielojądrzaste przenoszące pochłonięty  zymosan  do węzłów chłonnych. Razem, wyniki te identyfikują nowe aktywne składniki dla ruchu związanego z usuwaniem wysięku i pokazują, że RvE1 i PD1 są silnymi agonistami w usuwaniu stanów zapalnych tkanek.

Dectin-1 pośredniczy w biologicznych skutkach beta-glukanów.

  1. Zdolność cząstek beta-glukanu pochodzących z grzybów do indukowania aktywacji leukocytów i wytwarzania mediatorów zapalnych, takich jak czynnik martwicy nowotworu (TNF)-alfa, jest dobrze scharakteryzowanym zjawiskiem. Chociaż podjęto wysiłki, aby zrozumieć, w jaki sposób te polimery węglowodanowe wywierają swoje działanie immunomodulujące, receptory zaangażowane w generowanie tych odpowiedzi nie są znane.
  2. Tutaj pokazujemy, że Dectin-1 pośredniczy w wytwarzaniu TNF-alfa w odpowiedzi na  zymosan  i żywe patogeny grzybowe, aktywność, która występuje na powierzchni komórki i wymaga motywu aktywacji ogona cytoplazmatycznego i immunoreceptora tyrozyny Dectin-1, jak również Toll- jak receptor (TLR)-2 i Myd88. Jest to pierwszy dowód na to, że odpowiedź zapalna na patogeny wymaga rozpoznania przez specyficzny receptor oprócz receptorów TLR. Ponadto badania te implikują, że Dectin-1 w wytwarzaniu TNF-alfa w odpowiedzi na grzyby, jest to krytyczny etap niezbędny do skutecznej kontroli tych patogenów.

Komórki przypominające induktory tkanki limfoidalnej są wrodzonym źródłem IL-17 i IL-22.

  • Rodzina cytokin interleukin (IL) 17 okazała się mieć kluczowe znaczenie dla obrony gospodarza, jak również patogenezy zaburzeń autoimmunologicznych i autozapalnych i służy do łączenia odpowiedzi adaptacyjnych i wrodzonych. Ostatnie badania zidentyfikowały nowy podzbiór limfocytów T, które selektywnie wytwarzają IL-17 (komórki Th17; Bettelli, E., T. Korn i VK Kuchroo. 2007. Curr. Opin.
  • Immunol. 19:652-657; Kolls, JK i A. Linden. 2004. Immunitet. 21:467-476), ale regulacja wytwarzania IL-17 przez wrodzone komórki odpornościowe jest mniej dobrze poznana. Donosimy, że stymulacja in vitro IL-23 indukowała wytwarzanie IL-17 przez rekombinację splenocytów aktywujących gen (Rag) 2(-/-), ale nie przez splenocyty wspólnego łańcucha gamma (-/-) Rag2(-/-).
  • Odkryliśmy, że głównym źródłem IL-17 były komórki CD4(+)CD3(-)NK1.1(-)CD11b(-)Gr1(-)CD11c(-)B220(-), fenotyp odpowiadający tkance limfatycznej komórki podobne do induktorów (komórki podobne do LTi), które konstytutywnie wyrażają receptor IL-23, receptor węglowodorów arylowych i CCR6. Prowokacja in vivo zymosanem , produktem ściany komórkowej drożdży,   szybko indukowała wytwarzanie IL-17 w tych komórkach.
  • Genetyczna delecja przetwornika sygnału i aktywatora transkrypcji 3 zmniejszyła, ale nie zniosła produkcji IL-17 w komórkach podobnych do LTi.

Zymosan A
Z001-1G TOKU-E 1 g 176.4 EUR

Zymosan A
Z001-250MG TOKU-E 250 mg 79.2 EUR

Zymosan A
ZB4250 Bio Basic 1g 385.38 EUR

CytoSelect 96-well Phagocytosis Assay (Zymosan)
CBA-224 Cell Biolabs 96 assays 866.4 EUR

CytoSelect 96-well Phagocytosis Assay (Zymosan)
CBA-224-5 Cell Biolabs 5 x 96 assays 3525.6 EUR

EZCell? Phagocytosis Assay Kit (Green Zymosan)
K397-100 Biovision each 516 EUR

EZCell? Phagocytosis Assay Kit (Red Zymosan)
K398-100 Biovision each 516 EUR

EZ-Green? Zymosan A Fluorescent Particles
M1203-500 Biovision each 411.6 EUR

EZ-Red? Zymosan A Fluorescent Particles
M1204-500 Biovision each 411.6 EUR

CytoSelect 96-Well Phagocytosis Assay(Zymosan Substrate), Trial Size
CBA-224-T Cell Biolabs 20 assays 463.2 EUR

Wydaje się zatem, że śledzionowe komórki podobne do LTi są szybkim źródłem IL-17 i IL-22, co może przyczyniać się do dynamicznej organizacji struktury wtórnego narządu limfatycznego lub obrony gospodarza