1. Gdy kultury <em>komórek</em> ssaków lub myszy są narażone na promieniowanie jonizujące w ilościach pozwalających na przeżycie lub śmiertelnych, w regionie histonów H2A dwuwymiarowych żeli znajdują się nowe składniki masy. Łącznie, określane jako gamma, składniki te powstają in vivo w wyniku kilku procedur, które wprowadzają dwuniciowe pęknięcia w DNA. Składniki gamma, które wydawały się być jedynymi głównymi nowymi składnikami wykrytymi przez inkorporację masy lub 32PO4 na kwas octowy-mocznik-Triton X-100-kwas octowy-mocznik-Wykazano, że żele zawierające bromek cetylotrimetyloamoniowy lub SDS-kwas octowy-mocznik-bromek cetylotrimetyloamoniowy po ekspozycji <em>komórek</em> na promieniowanie jonizujące są gatunkami histonów H2AX, które zostały ufosforylowane specyficznie w serynie 139. narażenie kultur <em>komórek</em> na promieniowanie jonizujące; połowa maksymalnych wartości jest osiągana przez 1 <em>min</em>, a maksymalna przez 10 <em>min</em>. Maksymalnie około 1% H2AX ulega gamma-fosforylacji na każdy szary promieniowania jonizującego, co wskazuje, że 35 dwuniciowych pęknięć DNA, liczba wprowadzana przez każdy szary do <em>6</em> x 10 (9) pary zasad ssaczego genomu G1, prowadzą do gamma-fosforylacji H2AX rozmieszczonego na 1% chromatyny.
    2. Tak więc wydaje się, że około 0,03% chromatyny jest zaangażowane w dwuniciowe pęknięcie DNA. Ta wartość, która odpowiada około 2 x 10(<em>6</em>) par zasad DNA na jedno dwuniciowe pęknięcie, wskazuje, że duże ilości chromatyny są zaangażowane w każde dwuniciowe pęknięcie DNA . Zatem tworzenie gamma-H2AX jest szybką i wrażliwą odpowiedzią <em>komórki</em>na obecność dwuniciowych pęknięć DNA, odpowiedzią, która może zapewnić wgląd w struktury chromatyny wyższego rzędu.

    Technika klamry glukozy: metoda ilościowego określania wydzielania insuliny i oporności.

    • Opisano metody ilościowej oceny wrażliwości komórek beta na glukozę (technika klamry hiperglikemicznej) i wrażliwości tkanek na insulinę (technika klamry euglikemicznej insuliny). Technika klamry hiperglikemicznej. Stężenie glukozy w osoczu gwałtownie wzrasta do 125 mg/dl powyżej poziomu podstawowego w wyniku wlewu glukozy trwającego kilka minut.
    • Pożądane plateau hiperglikemii jest następnie utrzymywane przez dostosowanie zmiennego wlewu glukozy w oparciu o zasadę ujemnego sprzężenia zwrotnego. Ponieważ stężenie glukozy w osoczu jest utrzymywane na stałym poziomie, szybkość wlewu glukozy jest wskaźnikiem metabolizmu glukozy.
    • W takich warunkach ciągłej hiperglikemii odpowiedź insulinowa w osoczu jest dwufazowa i obejmuje wczesne wyrzuty insuliny w ciągu pierwszych <em>6</em> <em>min</em>, po których następuje stopniowo postępujący wzrost stężenia insuliny w osoczu. Technika klamry euglikemicznej insuliny.
    • Stężenie insuliny w osoczu gwałtownie wzrasta i utrzymuje się na poziomie około 100 j.m./ml dzięki ciągłemu wlewowi insuliny. Stężenie glukozy w osoczu jest utrzymywane na stałym poziomie podstawowym przez zmienną infuzję glukozy z zastosowaniem zasady ujemnego sprzężenia zwrotnego.
    • W tych stacjonarnych warunkach euglikemii szybkość wlewu glukozy jest równa wychwytowi glukozy przez wszystkie tkanki w organizmie, a zatem jest miarą wrażliwości tkanek na egzogenną insulinę.

    Długotrwałe wzmocnienie transmisji synaptycznej w obszarze zębatym znieczulonego królika po stymulacji drogi perforacji.

    1.  Efekty następcze powtarzającej się stymulacji perforowanych włókien ścieżki do obszaru uzębionego hipokampa zbadano za pomocą mikroelektrod zewnątrz<em>komórkowych</em>u królików znieczulonych uretan
    2. U piętnastu z osiemnastu królików reakcja populacji odnotowana z <em>komórek</em> ziarnistych w obszarze wklęsłym do salw o pojedynczej perforowanej ścieżce była wzmocniona przez okres od 30 <em>min</em> do 10 godzin po jednej lub więcej treningów kondycjonujących przy 10-20/s przez 10-15 sekund lub 100/s przez 3-4 sek.3.
    3. Odpowiedź populacji została przeanalizowana pod kątem trzech parametrów: amplitudy populacyjnego potencjału postsynaptycznego pobudzającego (epsp), sygnalizującego depolaryzację <em>komórek ziarnistych</em> oraz amplitudy i latencji gwałtownego wzrostu populacji, sygnalizowanie wyładowania <em>komórek</em> ziarnistości.4.
    4. Wszystkie trzy parametry zostały wzmocnione w 29% eksperymentów; w innych eksperymentach, w których wystąpiły zmiany długoterminowe, wzmocnienie ograniczało się do jednego lub dwóch z trzech parametrów. Najczęstszym objawem nasilenia, występującym w 57% wszystkich eksperymentów, było zmniejszenie opóźnienia wzrostu populacji.
    5. Amplituda epsp populacji wzrosła w 43%, a skok populacji w 40% wszystkich eksperymentów.5. Podczas kondycjonowania przy 10-20/s nastąpiło masowe wzmocnienie skoku populacji („wzmocnienie częstotliwości”).
    6. Iglica została stłumiona podczas stymulacji przy 100/s. Obie częstotliwości powodowały długotrwałe wzmocnienie.<em>6</em>. Wyniki sugerują, że za długotrwałe wzmocnienie odpowiedzialne są dwa niezależne mechanizmy: (a) zwiększenie wydajności transmisji synaptycznej w synapsach ścieżki perforowanej; (b) wzrost pobudliwości populacji <em>komórek</em> ziarnistych.

    Mezenchymalne  komórki macierzyste  do leczenia steroidoopornej, ciężkiej, ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi: badanie fazy II.

    • Ciężka choroba przeszczep przeciw gospodarzowi (GVHD) jest zagrażającym życiu powikłaniem po allogenicznym przeszczepie krwiotwórczych  komórek macierzystych . Mezenchymalne  komórki macierzyste  modulują odpowiedź immunologiczną in vitro i in vivo. Naszym celem była ocena, czy mezenchymalne  komórki macierzyste  mogą złagodzić GVHD po przeszczepieniu krwiotwórczych komórek  macierzystych.
    • Pacjenci z steroidooporną, ciężką, ostrą GVHD byli leczeni mezenchymalnymi  komórkami macierzystymi , uzyskanymi w ramach procedury ekspansji ex-vivo Europejskiej Grupy ds. Transplantacji Krwi i Szpiku, w wieloośrodkowym badaniu doświadczalnym fazy II. Odnotowaliśmy odpowiedź, zgony związane z przeszczepem i inne zdarzenia niepożądane przez okres do 60 miesięcy od wlewu  komórek .
    • Od października 2001 r. do stycznia 2007 r. leczono 55 pacjentów. Mediana dawki mezenchymalnych  komórek macierzystych pochodzących ze szpiku kostnego  wynosiła 1,4×10(6) (zakres min-maks 0,4-9×10(6))  komórek  na kg masy ciała. 27 pacjentów otrzymało jedną dawkę, 22 otrzymało dwie dawki, a sześć od trzech do pięciu dawek  komórek  otrzymanych od dawców z identycznym pod względem HLA rodzeństwa (n=5), dawców haploidennych (n=18) i dawców niezgodnych pod względem HLA (n =69). 30 pacjentów miało całkowitą odpowiedź, a 9 wykazało poprawę.
    • Żaden z pacjentów nie miał skutków ubocznych podczas lub bezpośrednio po infuzji mezenchymalnych  komórek macierzystych . Wskaźnik odpowiedzi nie był związany z dopasowaniem HLA dawcy. Trzech pacjentów miało nawracającą chorobę nowotworową, au jednego rozwinęła się ostra białaczka szpikowa de-novo pochodzenia biorcy.
    • Osoby, które odpowiedziały całkowicie na przeszczep komórek macierzystych (16 [53%] z 30 vs cztery [16%] z 25);
    • Infuzja mezenchymalnych  komórek macierzystych  namnożonych in vitro, niezależnie od dawcy, może być skuteczną terapią u pacjentów z steroidooporną, ostrą GVHD.

    Badania transformacji nienaruszonych  komórek drożdży  metodą LiAc/SS-DNA/PEG.

    • Ulepszony protokół z octanu litu (LiAc)/jednoniciowego DNA (SS-DNA)/glikolu polietylenowego (PEG), który daje>> 1 x 10(<em>6</em>) transformantów/mikrogramów plazmidowego DNA i oryginalny protokół opisane przez Schiestl i Gietz (1989) zostały wykorzystane do zbadania aspektów mechanizmu transformacji LiAc/SS-DNA/PEG.
    • Najwyższą wydajność transformacji zaobserwowano, gdy 1 x 10(8) <em>komórek</em> transformowano 100 ng plazmidowego DNA w obecności 50 mikrogramów DNA nośnika SS.
    • Wydajność transformantów wzrastała liniowo do 5 mikrogramów plazmidu na transformację. 20-<em>minut</em> szoku cieplnego w temperaturze 42 stopni C był konieczny, aby uzyskać maksymalne plony. Stwierdzono, że PEG odkłada zarówno DNA nośnikowy, jak i DNA plazmidu na <em>komórkach</em>.
    • DNA nośnika SS wiązało się skuteczniej z <em>komórkami</em> i powodowało silniejsze wiązanie znakowanego 32P plazmidowego DNA niż dwuniciowy nośnik (DS). Metoda transformacji LiAc/SS-DNA/PEG nie spowodowała fuzji <em>komórek</em>. DNA nośnikowy DS konkurował z DNA wektora DS w reakcji transformacji.

    MIN-6 cells
    C0018008 Addexbio One Frozen vial 862.8 EUR

    3-min Total Protein Extraction Kit (Animal cells)
    P501 101Bio - Ask for price

    3-min Total Protein Extraction Kit (Animal cells)
    P501L 101Bio - Ask for price

    3-min Total Protein Extraction Kit (Animal cells)
    P501S 101Bio - Ask for price

    3-min Detergent-free Total Protein Extraction Kit (Animal Cells)
    P505 101Bio - Ask for price

    3-min Detergent-free Total Protein Extraction Kit (Animal Cells)
    P505L 101Bio - Ask for price

    3-min Detergent-free Total Protein Extraction Kit (Animal Cells)
    P505S 101Bio - Ask for price

    IEC-6 cells
    P0021001 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    NALM-6 cells
    C0003030 Addexbio One Frozen vial 582 EUR

    SU-DHL-6 cells
    C0003011 Addexbio One Frozen vial 582 EUR

    Mino cells
    C0003033 Addexbio One Frozen vial 582 EUR

    DNA Polymerase (6 kb / min) Enzyme
    abx071002-3kU Abbexa 3 kU 360 EUR

    DNA Polymerase (6 kb / min) Enzyme
    abx071002-500U Abbexa 500 U 226.8 EUR

    C57BL/6 Mouse Neural Stem Cells
    MUBNF-01001 Cyagen 1*10^6/vial 959 EUR

    C57BL/6 Mouse Embryonic Stem Cells
    MUBES-01001 Cyagen 1*10^6/vial 559 EUR

    Rat Kidney PrimaCell 6: Proximal Tubular Cells
    2-82594 CHI Scientific 1 Kit Ask for price

    Dendritic Cells/B Cells Antibody
    abx412775-02mg Abbexa 0.2 mg 678 EUR

    C57BL/6 Mouse Neural Stem Cells With GFP
    MUBNF-01101 Cyagen 1*10^6/vial 1410 EUR

    C57BL/6 Mouse Embryonic Stem Cells With GFP
    MUBES-01101 Cyagen 1*10^6/vial 1125 EUR

    C57BL/6 Mouse Embryonic Stem Cells With RFP
    MUBES-01201 Cyagen 1*10^6/vial 1125 EUR

    10-min. Single Cell Isolation Kit
    P713-20 101Bio - Ask for price

    C57BL/6 Mouse Bone Marrow Mesenchymal Stem Cells
    MUBMX-01001 Cyagen 1*10^6/vial 639 EUR

    5637 cells
    C0002001 Addexbio One Frozen vial 582 EUR

    FO cells
    C0003017 Addexbio One Frozen vial 582 EUR

    K1 cells
    C0025003 Addexbio One Frozen vial 792 EUR

    RD cells
    C0035001 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    A9 cells
    P0011007 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    BJ cells
    P0020005 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    ST cells
    P0028002 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    C57BL/6 Mouse Adipose-Derived Mesenchymal Stem Cells
    MUBMD-01001 Cyagen 1*10^6/vial 649 EUR

    RS4;11 cells
    C0003012 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    REH cells
    C0003031 Addexbio One Frozen vial 582 EUR

    4T1 cells
    C0006004 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    T84 cells
    C0009008 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    RKO cells
    C0009012 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H23 cells
    C0016005 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H69 cells
    C0016065 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H82 cells
    C0016066 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    A10.7 cells
    C0018006 Addexbio One Frozen vial 792 EUR

    C32 cells
    C0020002 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    N87 cells
    C0023002 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    AGS cells
    C0023004 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    R2C cells
    C0028001 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    Y79 cells
    C0029001 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    NB3 cells
    C0033003 Addexbio One Frozen vial 792 EUR

    STO cells
    P0011006 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    TM3 cells
    T0028002 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    MB49 cells
    C0002004 Addexbio One Frozen vial 932.4 EUR

    K562 cells
    C0003004 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    U937 cells
    C0003005 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    Raji cells
    C0003009 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    BJAB cells
    C0003016 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    B103 cells
    C0005003 Addexbio One Frozen vial 932.4 EUR

    T47D cells
    C0006001 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    HeLa cells
    C0008001 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    SiHa cells
    C0008002 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    C33A cells
    C0008003 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    LoVo cells
    C0009011 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    SW48 cells
    C0009014 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H716 cells
    C0009022 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    OE33 cells
    C0013003 Addexbio One Frozen vial 792 EUR

    A549 cells
    C0016002 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H460 cells
    C0016003 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    A427 cells
    C0016004 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H520 cells
    C0016010 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H226 cells
    C0016011 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H358 cells
    C0016016 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H441 cells
    C0016019 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H596 cells
    C0016020 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H526 cells
    C0016052 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H446 cells
    C0016054 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    H187 cells
    C0016061 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H209 cells
    C0016063 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H847 cells
    C0016067 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    H660 cells
    C0016068 Addexbio One Frozen vial 834 EUR

    A673 cells
    C0016074 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H524 cells
    C0016077 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    H211 cells
    C0016078 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    H146 cells
    C0016080 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    H889 cells
    C0016081 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    H128 cells
    C0016083 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    Vcap cells
    C0019001 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    8505C cells
    C0025002 Addexbio One Frozen vial 792 EUR

    BeWo cells
    C0030001 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    HASM cells
    P0001001 Addexbio One Frozen vial 932.4 EUR

    HBSM cells
    P0007001 Addexbio One Frozen vial 932.4 EUR

    SCBN cells
    P0010001 Addexbio One Frozen vial 651.6 EUR

    L929 cells
    P0011012 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    VERO cells
    P0014002 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    MDCK cells
    P0014003 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    C127 cells
    S0006001 Addexbio One Frozen vial 582 EUR

    Hs27 cells
    T0020010 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    Daudi cells
    C0003010 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    MC116 cells
    C0003021 Addexbio One Frozen vial 582 EUR

    U87MG cells
    C0005002 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    CaSKi cells
    C0008004 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    SW480 cells
    C0009001 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    SW620 cells
    C0009002 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    HCT15 cells
    C0009010 Addexbio One Frozen vial 546 EUR

    Hep3B cells
    C0015001 Addexbio One Frozen vial 546 EUR
    Plazmidowy DNA SS słabo transformował <em>komórki</em> w połączeniu z DNA nośnikowym zarówno SS, jak i DS. Wykazano, że metoda LiAc/SS-DNA/PEG jest bardziej skuteczna niż inne metody leczenia, o których wiadomo, że umożliwiają transformację <em>komórek</em>. Omówiono model mechanizmu transformacji metodą LiAc/SS-DNA/PEG.